Nadieh Tigchelaar deed onderzoek naar het nabespreken van theater met kinderen bij voorstellingen van theater Sonnevanck en schreef daar de publicatie 'Er liepen mieren in mijn buik' over.
Ze bespreekt het instrument dat zij ontwikkelde om, na het zien van een voorstelling, een open gesprek met diepte te creëren.
Waarom is het nuttig om receptieve kunst na te bespreken? En zorg je ervoor dat het gesprek dieper gaat? Het nabespreken van een voorstelling is een manier om de ervaring te stimuleren en intensiveren. Nabespreken versterkt de vorming van een eigen mening, laat zien dat niet iedereen hetzelfde ervaart en is een manier om te oefenen in het beschrijven van iets in plaats van te (ver)oordelen.
Met een gesprekstool zorg je ervoor dat je met je nabespreking de diepte in gaat. Nadieh Tigchelaar ontwikkelde een gesprekstool voor het nabespreken van theatervoorstellingen op basis van de methode van Barrett en de Socratische methode. Ook voegde ze vragen over emotie, herkenning en verbinding toe. De kern van de tool bestaat uit vijf vragen:
- Wat zie je?
- Wat denk je?
- Wat voel je?
- Op wie of wat in de voorstelling lijk je?
- Wat betekent de voorstelling voor jou?
De gesprekstool is een manier om zo methodisch mogelijk een open gesprek te voeren en bevat een handleiding voor doorvragen. Docenten weten met de tool precies wat ze kunnen doen en vanuit de leerlingen komen er oneindig veel antwoorden.
Hieronder kun je zowel de gesprekstool als de publicatie 'Er liepen mieren in mijn buik' downloaden.
Meer informatie: https://www.ahk.nl/onderzoek/research-profile/publicaties/publicatie/er-liepen-mieren-in-mijn-buik/
Maak jouw eigen website met JouwWeb